கவிஞனின் மறுபிறப்பு

ஏங்கித் தவித்த காதலனாய்
தேங்கிக் கிடந்த வலியதனை
போக்க எண்ணிக் கவிபாடி
ஊக்கம் தந்த விசிறிகளால்
ஊற்றென வார்த்தைகள் பொங்கிப்பாய
நூற்றுக் கணக்கில் கவி புனைந்தேன்

அலைபாய்ந்து வானொலியில் வந்ததென் பாடல்
தொலைக்காட்சிப் பெட்டியிலும் ஒலித்ததென் பாடல்
காதலதன் சோகத்தைப் பாட்டெழுத
ஞாலமதில் நானொருவன் தானுண்டாம்
இரகசியமாய்ச் சொல்லத் தேவையில்லை
இரசிகர்கள் கோடானு கோடியென்று

மை நிரப்பியாயிற்று
தாள்களும் மேஜையின்மேல்
எட்டு வருடம் காத்திருந்தும்
மொட்டு விடாத காதலொன்றை
மெட்டுக்கு ஏற்றார்போல
பாட்டாக்கித் தரவேண்டும்

வார்த்தைகளின் ஊற்றெங்கே?
நெஞ்சடைக்கும் சோகமெங்கே?
இயக்குநருக்குத் தெரிந்திருக்காது
நேற்று நீ சொன்ன வார்த்தை
ஊக்கம் தந்தவள் நீதான், இரசிகரில்லை
ஏக்கம் சொல்லும் கவிதையும் இனியில்லை